New in 2015 is the Unseen Festival, a 10-day celebration of photography in the city centre. From the 18th to the 27th of September, Unseen brings together many of the city’s institutions, galleries, artists and initiatives using photography in unexpected, innovative and provocative ways in a programme that is sure to challenge, inspire and excite.
10 Things to do at Unseen Photo Fair
Gemma Padley @GemmaPadley Sept. 16, 2015
TIME selects the best of Amsterdam's photo fair and festival
Billing itself as a “photography fair with a festival flair,” this year Unseen lives up to its promise by launching a ten-day citywide festival alongside the annual photography fair.
From Sept. 18 through Sept. 27, venues across Amsterdam, Unseen’s home city, will throw open their doors, showcasing work by photographers from all over the world, working across documentary photography, fine art, fashion photography and more.
Meanwhile, the Unseen Photo Fair will welcome some 54 galleries to the Westergasfabriek cultural park for its fourth edition, which takes place this weekend. Founded in 2012, Unseen is fast becoming the go-to place to enjoy and buy work by lesser-known photographers and new work by established practitioners.
From a photobook fair to live events, screenings, open studios and talks, there is plenty to see and do. Here are some of the highlights:
1. Discover never-before-exhibited-images
Unseen is special not only because it supports new talent, but also because it is committed to showcasing work that hasn’t been seen before in public. More than 80 new bodies of work or ‘premieres’ will be on display this year.
Among the photographers showing premiering work is Dutch artist Sebastiaan Bremer, who transforms found photographs or his own snapshots of family and friends by drawing or painting on them. Also look out for images by East Coast-based Raymond Meeks, whose work, deeply rooted in the American landscape, touches on the notion of time passing, family, and a sense of place; and Japanese photographer Hideyuki Ishibashi, who breaks apart and reassembles images sourced from antique markets and Google Street View to form new works, which ask viewers to “rethink the act of seeing.”
Several artists who are premiering works at Unseen (including Ishibashi) will be giving talks about their work during the fair weekend. Premiere Presentations – fifteen-minute long artist-led talks – takes place on Sept. 18 and Sept. 19 at the Unseen Living Room, from 6.45 to 7.30 p.m. on both days.
2. See collaboratively produced cutting edge work
In 2006, a group of photographers from central and Eastern Europe got together to form Sputnik Photos, a collective whose work frequently focuses on life in the post-Soviet region. The eight-person strong collective is one of four invited to present work at the fair this year as part of the Unseen Niches, an initiative that presents and promotes “forward-thinking” work in a commercial context. “We are showing a mix of work entitled East of Vistula River, which poses questions about belonging, transition and identity,” the collective told Unseen Magazine. “When preparing the work [for Unseen], we followed our general approach: to show things that the viewer can’t find in the mainstream media.” The work, they added, will serve as a “teaser” for their 2016 project, Lost Territories.
Returning for the third time, the Unseen Niches also presents specially commissioned work by the collectives Wandering Bears, and Mt. Figure and the artist-led project Studio 47.
3. Witness the making of work – live
Wandering around the stands at a photography fair, taking in the sights, has its own merits, but not to be missed is the chance to watch the making of new work as it happens. Tapping into something of a trend for photography-related performances, the publishing start-up Self Publish, Be Happy returns to Unseen with a special live “marathon” bookmaking event, to mark the launch of its new book, Self Publish, Be Happy: A DIY Photobook Manual and Manifesto, co-published with Aperture this fall. On Sept. 19, three photographers – Isabelle Wenzel, Jaap Scheeren and Justin James Reed – will respond to the publication, producing new work at Unseen. The event, which also marks Self Publish, Be Happy’s fifth birthday, is part of a 24-hour initiative involving eleven artists in three cities (including Tokyo and New York.) The end result will be one collaboratively produced book, available to download from the Aperture and Self Publish, Be Happy websites from Sept. 20.
4. Lose yourself in a 360-degree “car graveyard” panorama
Totaling 112 meters long and with a height of 2.2 meters, Panorama Carland by Jan Hoek transports viewers to the city of Kumasi in Ghana, home to old cars, discarded by their owners. The city made an impression on the Dutch photographer, who vividly describes what he saw there as “the décor of a new African Tarantino-movie.” But when Hoek returned, the city wasn’t as he remembered – it was far less extreme, he says. Preferring the fantastical and zany city of his memory, and inspired by the painter Hendrik Willem Mesdag’s Panorama Mesdag, Hoek set out to recreate Kumasi as it was in his mind. The result is an epic, sprawling work comprised of tens of images stitched together to form one long, immersive narrative. The panorama will be on show close to the fair’s main site, and from Sept. 18 to Sept. 20, a soundscape of recorded noises from Kumasi and Ghanaian music will accompany the work. Visitors can also have their picture taken by the artist in front of the panorama from 6 p.m. each day during the fair.
5. Seek out Hidden Treasures
If you venture out into the city of Amsterdam you’re sure to find a surprise or two. Hidden Treasures, part of the Unseen Festival programme, is a series of commissioned work and projects housed in a range of secret and unconventional spaces across the city. The exhibitions and events exemplify “new approaches to and experiences of photography,” say the organizers. Make your way to the abandoned historic Prinsengrachtziekenhuis, dating from the mid-19th century, which will host, in the central wing of the old hospital, work-in-progress by 15 photography students from the Gerrit Rietveld Academie. Also on show here are Giorgio Di Noto’s explorations into the Internet’s hidden spaces or “dark web” that can only be viewed under an ultraviolet light; New York City-based photographer David Brandon Geeting’s giant portrait of garage-folk musician Juan Wauters, (part of Subbacultcha’s A0 poster series, Pretty Big); and Atlantus, a project by Martin Toft and Gareth Syvret of the Archisle Programme in Jersey, the Channel Islands, inspired by the 350th anniversary of the naming of the state of New Jersey, U.S.
Also look out for an installation of Heikki Kaski’s Tranquillity, images shot by the Finnish artist in a small town he stumbled upon in California (the book won the 2013 Unseen Dummy Award), and studio visits with photographers Awoiska van der Molen, and the Dutch photojournalist and author of Why Mister, Why?, Geert van Kesteren, among others. Many cultural institutions such as World Press Photo and ING Bank will also be opening their doors to showcase their photographic collections.
6. Spot new talent
Each year, the Amsterdam-based magazine handpicks photographers under the age of 35 that it considers are producing “exceptional” work, and this year, it will showcase their work on billboards across the Westergasfabriek site. Look out especially for work by Aaron Blum, 2015 Prix Levallois laureate Tom Callemin, Christian Vium, Voies-Off 2015 award winner Danila Tkachenko, and David Favrod, whose work was featured on TIME LightBox last year.
Elsewhere, Dutch curator and collector Erik Kessels challenges students from Écal to confront and overcome their photographic fears by producing work they wouldn’t dare to approach, telling them: “If we want to do this thing we love – making stuff – we mustn’t be afraid of looking stupid.” It’s a great motto to live by, especially for photographers who want to avoid getting stuck in a creative rut; the fruits of the students’ labors are on display as part of The Embarrassment Show.
Living up to its motto – to champion new talent – Unseen runs several photography awards and will announce the winners over the fair and festival weekend. Listen out for news of the winners of the ING Unseen Talent Award 2015; the new Meijburg Art Commission winners, whose shortlisted photographers include Melinda Gibson and Noémie Goudal; and the winner of the annual Unseen Dummy Award.
Noémie Goudal, Courtesy Edel Assanti Southern Light Station I, 2015.
7. Take a trip back in time with Magnum’s Contact Sheets
We may be familiar with the most famous images by Magnum photographers, but less well known are the contact sheets from which the ‘iconic’ images came. When the legendary agency published, with Thames & Hudson, the tome Magnum Contact Sheets in 2011, it offered a rare insight into the strip upon strip of images by its members that had until then never seen the light of day. Now at Fotografiemusem Amsterdam, more than 100 of those contact sheets by the likes of Robert Capa, Henri Cartier-Bresson, Martin Parr and Alec Soth will be on display. By revealing the shots either side of the famous images, these contact sheets, never originally meant for publication or exhibition, show that far more work goes into the creation of the “perfect” image than meets the eye.
8. Think about photography in new ways
One of the most exciting things about a photography fair is that the best ones can challenge and encourage you to ponder the medium from new perspectives. Photography’s development has always been dynamic, but in an age where barriers between art forms continue to be broken down, we are seeing experimentation (almost) like never before. Artists such as Peter Puklus, Gregory Halpern and Nico Krijno play with photography’s sculptural possibilities, or work with installation as is the case with Anouk Kruitof. Some artists are drawn to found, discarded images and work with archives, embracing (and adding to) the natural destruction of these photographs as Melinda Gibson and Thomas Sauvin have shown, while others intervene in the landscape (Inka & Niclas, Jill Quigley). Some are exploring new takes on documentary photography, such as Daniel Shea who blurs the boundaries between fact and fiction to create images that challenge our perception of the photographic document as truth, and others are even using internet discussion forums as a springboard to make work (Jan McCullough). Whether or not you agree with what these photographers are doing, it’s difficult not to be drawn into a discussion about photography’s multilayered identities.
9. A different take on porn
If photography is good at making us question its role or purpose, it’s also very good at making us view the world around us differently. A case in point is Sophie Ebrard’s images shot on porn sets, which are currently on show in Amsterdam. For four years, Ebrard followed porn director Gazzman around the world, photographing on his sets. The images in It’s Just Love, curated by Unseen co-founder Roderick van der Lee, seek to humanise the people Ebrard encountered, offering a more intimate and perhaps honest view of the adult sex industry. During Unseen Festival, the work will be on show in Ebrard’s house, which the photographer redecorated to create a “Boudoir-style ambiance.” It is a fitting venue, she says, since porn is most often “consumed” at home. The exhibition runs through until Sept. 20.
10. Take the experience home with you
Finally, if the memories of Unseen are not enough, consider buying a print, a copy of Unseen Magazine or even a photobook from the Unseen Book Market (more than 60 international publishers will be in attendance) to remember your experience. Affordable works priced at 1.000 euros (or $1,126) or less are available from the Unseen Collection. Photographers with prints in this collection include: Lorenzo Vitturi, Sarker Protick and Clémentine Schneidermann, whose series I called her Lisa-Marie, about Elvis fanatics in Graceland and Porthcawl, a small town in South Wales, has already garnered much attention.
Gemma Padley is a freelance writer specializing in photography, who is based in London.
Plattegrond Unseen Fair Westergasfabriek, Amsterdam Locaties Unseen festival Amsterdam
17 SEPTEMBER 2015
Een versie van dit artikel verscheen op donderdag 17 september 2015 in NRC Handelsblad.
Op dit artikel rust auteursrecht van NRC Media BV, respectievelijk van de oorspronkelijke auteur.
— September 16, 2015 —
The AnOther team celebrates Amsterdam's annual photography fair with an edit of ten sublime images we would love to own
For one weekend every year, photographic tastemakers from around the world gather in Amsterdam for the Unseen Photo Fair, a two day-long celebration of a medium which, though still in its relative infancy, has revolutionised the way we communicate. It’s an opportunity for artistic dialogue, expression and debate, and serves to launch the careers of innumerable young contemporary photographers even as it pays tribute to the careers of other long-established ones.
With more than 54 galleries participating this year, the depth and breadth of works on display is greater than ever before, making the weekend an exceptional opportunity to start your own collection. In celebration of this fantastic event the AnOther team has picked out ten of its favourite pieces, including images by the likes of Albarran Cabrera and Mark Peckmezian, to whet your appetite. Read for more ...
Hoezo moet een foto plat zijn?
Fotofestival Unseen
Op Unseen is te zien dat de actuele fotografie één grote remix is. Beelden van jonge makers gaan steeds meer over het medium zelf.
Door SANDRA SMALLENBURG 17 SEPTEMBER 2015
Is dit nog een foto? De liefhebber van klassieke fotografie, die graag kijkt naar mooi ingelijste vintage afdrukken op barietpapier, zal op Unseen regelmatig van de ene verbazing in de andere vallen. De Amsterdamse beurs voor hedendaagse fotografie laat steevast de nieuwste ontwikkelingen in het fotografische veld zien. En dit jaar valt op dat de nieuwe generatie kunstenaars de grenzen van het medium behoorlijk oprekt of zelfs simpelweg negeert.
Hoezo zou een foto plat moeten zijn? Je kunt hem ook afdrukken op een sculptuur of een glasplaat, zoals Anouk Kruithof doet. En waarom zou een foto rechthoekig moeten zijn? Je kunt hem ook in iedere gewenste vorm knippen, er een gat in ponsen en hem aan een takje aan de muur hangen, zo bewijst Rachel de Joode.
De fotografie van nu is één grote remix. Stockfoto’s of gevonden amateurbeelden worden opgeknipt en tot collages verwerkt. Bestaande foto’s worden overgeschilderd en vervolgens weer gefotografeerd. Reclamefoto’s worden ontleed en met Photoshop opnieuw in elkaar gezet. Er wordt eindeloos gesampled, geknipt en geplakt met historisch materiaal. In de fotografiewereld gebeurt nu wat in de popmuziek of in de schilderkunst al jaren gebruikelijk is: er wordt teruggegrepen op de eigen geschiedenis. Fotografie gaat steeds minder over de wereld om ons heen en steeds meer over het medium zelf.
Verwacht van deze nieuwe generatie dus geen duidelijke stellingnames of eenduidige beelden. Hun werk is vaak behoorlijk conceptueel, hun beelden zijn vluchtig en ongrijpbaar.
Eindeloos recyclen
Het medium fotografie lijkt daarmee in niets meer op de techniek die bijna twee eeuwen geleden werd uitgevonden. Feil: „Bij klassieke fotografie gaat het om tactiliteit, om de chemie, de papiersoort, het vintage karakter. Die oude foto’s zijn objecten die je kunt verzamelen. Bij veel hedendaagse fotografie zie je dat het beeld losgeweekt is van de drager: foto’s kunnen op alle mogelijke manieren opgeslagen en verspreid worden. Nu gaat het veel meer over het proces: hoe beelden eindeloos gerecycled en gecirculeerd kunnen worden. Natuurlijk kun je beelden ook nog steeds afdrukken op papier. Maar dat is iets wat vooral voor de markt wordt gedaan.”
Anne de Vries, die behalve op Unseen ook tentoonstelt in Foam, heeft het over fotografie als „het vangen van stills in een computer”. Ook hij is meer bezig met uploaden dan met uitprinten, zegt hij. Zelf maakt hij gebruik van stockfotografie en reclamefoto’s, waarmee hij weer nieuwe beelden smeedt. Een haarscherp scheermesje, aerodynamische sneakers, druppels op een glad oppervlak: het zijn gelikte foto’s die een hightech sciencefictionwereld lijken te verbeelden. De Vries wil ermee laten zien hoe dit soort beelden grip hebben op ons leven – als begeerlijk object, maar ook als hulpmiddel. Want is een sportschoen niet eigenlijk een soort prothese die ons in staat stelt harder te lopen?
Noem deze makers van conceptuele knutselfotografie de knip- en plakgeneratie
Anouk Kruithof, die naast haar deelname aan Unseen tevens een soloshow heeft bij de Amsterdamse galerie Boetzelaer/Nispen, maakte voor haar nieuwe serie #Evidence gebruik van foto’s die ze op Instagram vond – beelden van Amerikaanse bedrijven en overheidsinstanties. Haar werk omvat een soort droste-effect van herfotografie. Ze liet zich namelijk ook inspireren door het fotoboek Evidence uit 1977, van kunstenaars Larry Sultan en Mike Mandel, die als een van de eersten het auteurschap van foto’s aan de kaak stelden. Kruithof ziet hen als de grondleggers van de conceptuele fotografie.
„Tegenwoordig is iedereen een piraat en zijn vragen over het toe-eigenen van een foto niet meer zo relevant als toen”, zegt ze. „Mij gaat het er meer om hoe die Amerikaanse organisaties de sociale media inzetten als propaganda.” Op de tentoonstelling is te zien hoe ze Instagramfoto’s van bijvoorbeeld de NASA bewust met Photoshop heeft gemanipuleerd om te laten zien hoe misleidend deze beelden zijn. Andere foto’s bewerkte ze met haarlak, waardoor ze schuilgaan achter een wazige laag. „We leven in een tijd waarin foto’s niet meer te vertrouwen zijn”, aldus Kruithof.
Dada deed het ook zo
De manier waarop deze jonge beeldenmakers nieuwe werken maken uit bestaande bestanddelen is niet geheel nieuw. Ook de Dada-kunstenaars en de surrealisten maakten een kleine eeuw geleden al veelvuldig gebruik van collagetechnieken. Nieuw is dat het door de komst van internet veel makkelijker is geworden beelden met elkaar te combineren.
We zien in ons dagelijks leven voortdurend verbrokkelde flarden van beelden, zegt Marcel Feil. „En we hebben nauwelijks tijd om ons in de context van die beelden te verdiepen. Het fragmentarische werk dat je nu bij veel jonge fotografen ziet, is daar het resultaat van.”
Maar die digitale techniek heeft ook een keerzijde. Het maakt de hedendaagse fotografie vaak onpersoonlijker, anoniemer. Als tegenreactie zie je bij veel jonge kunstenaars nu weer een hang naar de ambachtelijke kant van de fotografie; er is behoefte aan een eigen handschrift.
Ook dat is goed op Unseen te zien: er wordt naar hartelust geknipt en gevouwen. De foto is dan slechts het eindresultaat van een intensief proces. De Poolse kunstenaar Bownik haalt eerst bloemen en planten blaadje voor blaadje uit elkaar, om ze vervolgens weer met plakbandjes in elkaar te zetten en die Frankenstein-achtige stillevens te fotograferen. De Zuid-Afrikaan Nico Krijno bouwt in zijn studio eerst ingewikkelde constructies van takjes, fruit of lapjes bontgekleurd textiel die hij daarna fotografeert, om die noeste arbeid met Photoshop weer uit elkaar te trekken.
Je zou ze de knip- en plakgeneratie kunnen noemen, deze makers van conceptuele knutselfotografie. Oude en nieuwe technieken worden schaamteloos door elkaar heen gebruikt. Wat analoog was wordt digitaal gemaakt en andersom.
„Kijk naar het werk van de Japanse kunstenaar Daisuke Yokota”, zegt Feil. „Zijn werk is een hybride mengeling van hightech en lowtech middelen. Hij fotografeert bijvoorbeeld met films die allang over de houdbaarheidsdatum zijn. Vervolgens drukt hij die foto’s op traditionele wijze af in de doka, herfotografeert ze met een wegwerpcamera, om er ten slotte een digitale scan van te maken. Omdat hij daarbij niet altijd vat heeft op het proces, krijgt het toeval weer een rol.”
Het grappige is: die foto’s van Yokota zien er heel rauw en vintage uit. Alsof ze in de Victoriaanse tijd gemaakt zijn in plaats van het digitale tijdperk. Alsof er in twee eeuwen fotografie niets gebeurd is.
Ruth van Beek: The Levitators #7.
Kessels: „Van Beek maakt met gevonden foto’s collages. De hond komt vermoedelijk uit een hondenencyclopedie. Al vouwend heeft ze er haar manier van kijken op losgelaten.”
Laurence Aëgerter: Althaea-officinalis – Al-Ahmadi,-Kuwait.
„Met kwekers van planten maakt Aëgerter collages van nieuwsfoto’s en kruidenblaadjes en -takjes. Het levert een nieuw soort esthetiek op met dubbele laag.”
Thomas Albdorf: Typical Alpine Flora at the Hochschwab Area.
„Albdorf maakt van foto’s sculpturen, door dingen te verbinden die niks met elkaar te maken hebben. Dit is een performance in de natuur.”
Unseen. 18 t/m 20 sept in de Westergasfabriek, Amsterdam Unseen Festival. 18 t/m 27 sept op diverse locaties in Amsterdam. Inl: unseenamsterdam.com
Een versie van dit artikel verscheen op donderdag 17 september 2015 in NRC Handelsblad.
Op dit artikel rust auteursrecht van NRC Media BV, respectievelijk van de oorspronkelijke auteur.
Een schatkamer vol onontdekte fotowerken
Door SANDRA SMALLENBURG 17 SEPTEMBER 2015
‘De lat hoog, de drempel laag.’ Zo omschrijft de nieuwe directeur van Unseen, Rixt Hulshoff Pol, de fotografiebeurs die dit jaar voor de vierde keer plaatsvindt in de Westergasfabriek in Amsterdam. Unseen is een beurs die toegankelijk wil zijn, informeel, een interessante ontmoetingsplek voor kunstenaars en verzamelaars, maar ook voor het brede publiek. „Wij willen laten zien dat een beurs geen intimiderend evenement hoeft te zijn”, zegt artistiek leider Emilia van Lynden. „Ook jongere verzamelaars moeten zich hier welkom voelen. Je hoeft geen bakken met geld te hebben. Voor 800 euro kun je al een heel mooie foto kopen.”
De naam Unseen mag je gerust letterlijk nemen. Unseen staat voor ongezien werk. Kersverse foto’s dus, van jonge talenten. Maar ook nieuw en nog onbekend werk van bekendere namen als Jacqueline Hassink, Nobuyoshi Araki of Erwin Olaf. Onder het kopje Unseen Premières worden ruim tachtig fotowerken of -series getoond die nog niet eerder in galeries of op beurzen te zien waren. Wie straks de poorten van de monumentale Gashouder binnenloopt, betreedt dus een schatkamer vol onontdekte foto’s. Hier kun je nog het gevoel krijgen „er vroeg bij te zijn”, zegt Hulshoff Pol – voordat zo’n kunstenaar ontdekt wordt door hele zwermen gretige volgelingen.
In die zin is Unseen een eigenzinnige beurs. Op Art Basel of op de Frieze Art Fair zul je vaak werken zien van kunstenaars die zichzelf als merk al bewezen hebben. En op een gevestigde fotobeurs als Paris Photo kom je vaak hetzelfde rijtje voorspelbare, gecanoniseerde namen tegen: Ansel Adams, Diane Arbus, Richard Avedon, Henri Cartier-Bresson. Maar op Unseen zie je hoe jonge Iraanse fotografen als Abbas Kowsari en Mohammad Ghazali het dagelijks leven in Teheran vastleggen. Hier laten pas geopende galeries als Webber Gallery Space uit Londen, Cinnamon uit Rotterdam of Dürst Britt & Mayhew uit Den Haag hun rijzende sterren zien. Je bladert er door zeldzame, in eigen beheer uitgebrachte fotoboeken. Je ontdekt nieuwe visies op landschapsfotografie of fotojournalistiek, ziet nieuwe trends in de conceptuele kunstfotografie.
Wat die belangrijkste trends zijn, leest u in deze speciale bijlage van NRC Handelsblad. Duidelijk is dat fotografie al lang geen geïsoleerd eiland meer is. Het is een plek waar volop geëxperimenteerd wordt, waar cross-overs worden gemaakt naar schilderkunst en beeldhouwkunst, naar film en zelfs naar performancekunst. Het proces van het maken, het afdrukken, het samplen van beelden speelt bij veel jonge kunstenaars een belangrijke rol. Aloude genres als het landschap, het portret of het stilleven worden door deze generatie opnieuw bezien. Anderen keren juist terug naar analoge technieken, zoals Awoiska van der Molen, die haar verstilde landschappen nog altijd zelf in de doka afdrukt.
Als de Unseen-beurs zondagavond zijn deuren sluit, kunt u het festivalgevoel elders in de stad nog even vasthouden. Tot 27 september tonen veertig instellingen in Amsterdam hun favoriete fotografen. Ook dat onderdeel is een ontdekkingstocht: langs plekken die doorgaans voor het publiek gesloten zijn.
Een versie van dit artikel verscheen op donderdag 17 september 2015 in NRC Handelsblad.
Op dit artikel rust auteursrecht van NRC Media BV, respectievelijk van de oorspronkelijke auteur.