Tribute to Ren Hang: Death Blooms
MARCH 2, 2017 - UNITED STATES , WRITTEN BY EFREM ZELONY-MINDELL
Clamorous wrath afflicts death, feeding newly ripe celebration. Ren Hang and I are the same age. It is a vast feeling connected to such a bizarrely unique and quintessentially necessary stranger. The body begets its own restrictions, its exploration exploits freedoms. There are depths beyond its sticky fumble. Today is hurt, focused feelings; tomorrow may be the same. Everything is remembered. We transform. They are not wants or wishes, they are willed. Ren Hang embodies this, so does his work. Nothing stops—forward motion struggles on. Safety no more. Ren Hang’s creations are his own, the works are inside illusions, we choose to believe them. We shall continue.
Wonder what you could become. Ren Hang’s visions release the noble body. It is free of former expectations. Quaked in bright lights, unthinkable pose, place and day play on possibilities. How could there be any fear in a state of such prodigious naturalness? Naked bodies narrow scape are subjected to the phantasmagoric. His works have always been filled with phantoms. They are by no means clear—or easy—they’re not meant to be. They aren’t even all that erotic, but they are bizarrely incorruptible. All the parts are incredibly true to themselves. Figurative subjects removed of sexuality are filled with consideration.
Parts press together. A sound almost forms. Chaos becomes communal, not so much quiet as it is all consuming. What comes next? Everything catches up. Escape is inside; it is the only place to return. Feelings belong to flesh, that layer feeds mouths and minds. Pull out that covering and make new. Individuals may not be where they are meant. That’s good—it means they tried. Pull out the body, take the body and don’t want; it wants you. The past is an embracing reflection. Cast away doubt. Justify what’s waiting.
Death blooms.
Efrem Zelony-Mindell
Efrem Zelony-Mindell is a poet, photographer and independent curator based in New York, USA.
http://www.renhang.org/
Provocative, but also poetic. Foam is exhibiting the explicit photographs of Ren Hang (1987 - 2017, CN). The photographer was selected by the Outset | Unseen Exhibition Fund during the Unseen Photo Fair 2016, his exhibition at Foam is the result.
Naked youths, mostly Chinese and every one as beautiful and unashamed as the next, take centre stage in the work of Ren Hang. Swans, peacocks, fish and snakes, as well as cherries, apples, flowers, plants and trees are all employed as absurd yet poetic accessories. The male models usually come from Hang’s own circle of friends, while the female models apply through the photographer’s website. The girls all meet his ideal of beauty: lily-white skin, usually black hair, red lipstick and painted nails. They pose willingly in well-balanced poses, or intimately entwined in sophisticated bodily compositions. Although very much staged and often provocatively explicit in the display of sexual organs, Ren Hang’s work is not necessarily pornographic. In his work, the human body takes on sculptural forms and seems primarily to want to break through the taboos surrounding the body and the sexes.
The artist’s work has been shown in various exhibitions and magazines in China and the rest of the world. Ren Hang’s photographs were previously exhibited in the Netherlands in the group exhibition FUCK OFF 2 in the Groninger Museum in 2013, curated by the artist and activist Ai Weiwei. Ren Hang has also published many art books, almost all of which have sold out immediately.
24.02.2017 | REN HANG'S PASSING
We are deeply saddened to hear of the untimely passing of Ren Hang. It is a great honour for Foam to present Ren Hang’s exceptional work until 12 March 2017 at Foam 3h. Our thoughts and sincerest condolences go out to his family and friends.
The exhibition is a collaboration with Stieglitz19, Antwerp.
Ren Hangs naakfotografie is moeilijk te plaatsen
Op het eerste gezicht lijkt het werk van Ren Hang ‘gewone’ naaktfotografie, maar de Chinese context maakt het veel moeilijker te plaatsen.
Hans den Hartog Jager
23 februari 2017
Courtesy Stieglitz19
Fotografie
Ren Hang: Naked/Nude
T/m 12 maart in Foam, Amsterdam. Inl. www.foam.nl
●●●●●
Oké, op het eerste gezicht zijn het gewoon naaktfoto’s die Ren Hang toont op zijn expositie in Foam Amsterdam. Naaktfoto’s (in de hele expositie komt geen kledingstuk voor) van mooie, jonge Chinezen die zowel binnen als buiten allerlei poses aannemen – soms tamelijk absurd. Maar hoe langer je er rondloopt, hoe sterker het idee zich opdringt dat het werk van de vrijdag plotseling overleden Ren Hang eigenlijk over vrijheid gaat – de vrijheid om te maken wat je wilt, en de vraag wat zulke vrijheid betekent.
Hang (1987-2017) woonde en werkte in China waar openbare naaktheid verboden is – en waar zijn foto’s door de autoriteiten dus bijna automatisch als provocerend worden ervaren. Daarmee krijgt zijn oeuvre een interessante lading. Op het eerste gezicht doen ze denken aan het werk van fotografen als Nobuyoshi Araki, Wolfgang Tillmans en Ryan McGinley (hij vooral), maar waar bijvoorbeeld McGinley met zijn parade van westerse naakten een commerciële versie presenteert van een oud, wat versleten hippie-ideaal, maakt de Chinese context Hangs werk veel moeilijker te plaatsen. Uiterlijk lijkt het op McGinley, maar je beseft voortdurend dat het voortkomt uit een andere cultuur. Maar wat betekent dat voor de blik, en voor de betekenis?
OVERLEDEN
De Chinese fotograaf Ren Hang (1987) is vrijdag op 29-jarige leeftijd overleden. Hij was een pionier en één van de belangrijkste figuren in de nieuwe generatie Chinese fotografen. In China – waar dergelijke kunst verboden is – werd hij regelmatig gearresteerd. Ren Hang leed aan depressies. Volgens diverse bronnen zou hij zelf een einde aan zijn leven hebben gemaakt.
Geometrische vormen
Het begint ermee dat Hangs foto’s onmiskenbaar esthetisch zijn, soms (volgens westerse maatstaven), op het kitscherige af. Neem de foto van een mooie vrouw wier gezicht half wordt afgedekt door een pauw waarbij het oog van het dier het hare overlapt – de goedkope magazine-esthetiek ver voorbij. Maar ondertussen is Hang ook geïnteresseerd in abstracte, moeilijke grijpbare geometrische vormen: een rug vormt bij hem ineens een opmerkelijk samenspel van curieuze bochten, of hij toont het gezicht van een vrouw, aan vier kanten omgeven door billenparen – die in hun vorm weer verdacht veel overeenkomsten met de vorm van het gezicht vertonen. En dan is er nog het licht op Hangs foto’s, dat vrijwel altijd hard en kaal en direct is – wat weer absoluut niet past bij de verwachtingen die zijn gladde naakt-esthetiek en zijn fascinatie voor abstractie oproepen.
Lees ook over Ren Hangs fotoboek: De billen van Chinese vrienden
Maar dat is natuurlijk precies wat Hang interessant maakt. De combinatie van esthetische elementen op zijn foto is volgens westerse normen zo ongebruikelijk, of zelfs subtiel botsend met westerse schoonheidsidealen, dat je er als (westerse) toeschouwer niet goed raad mee weet. Daar komt eigenlijk weinig politiek bij kijken: Hang is vooral bijzonder omdat hij erin slaagt bekende elementen op een onbekende, ongebruikelijke manier te combineren. In die zin staat Hangs werk nog wel degelijk voor vrijheid, maar niet op een sociaal-maatschappelijke manier, maar simpelweg omdat hij, mogelijk door zijn andere achtergrond durft te breken met de esthetiek waaraan wij gewend zijn. Om eerlijk te zijn: zelf vind ik Hangs foto’s niet mooi, maar het is prettig dat het werk van kunstenaars als hij wordt getoond, al is het maar om de ramen eens lekker open te zetten. De vrijheid die Hang hier toont, daar gaat kunst altijd over – waar ze ook vandaan komt.
